Gevangenschap van een familielid
Als een ouder plotseling wordt opgepakt door de politie of in aanraking komt met justitie en hierdoor in een politiecel of gevangenis terecht komt kan dit voor het kind een onzekere, verdrietige en angstige periode zijn.
Kinderen zijn nog niet goed in staat om zijn emoties te verwoorden. Het voelt van alles, maar emoties als schuld, schaamte, verdriet en boosheid lopen door elkaar:
- ooit komt (papa, mama,..) terug. Maar wanneer is dat, ‘ooit’?
- en als hij/zij ooit terugkomt, zal hij/zij ons dan nog wel herkennen?
- wat is het ergst, een (papa, mama,..) in de gevangenis of een (papa, mama,..) met kanker?
- mogen de anderen dit weten of moet je het geheim houden?
En hoe zullen ze erop reageren?
Ze denken soms medeschuldig te zijn aan de gevangenschap omdat ze iets stouts gezegd, gedaan of gedacht hebben. Vooral kinderen vragen zich af: 'Wat is er mis met mij?' of 'Wat heb ik gedaan?"
De antwoorden die de kinderen op deze vragen bedenken zijn van grote invloed op het zelfbeeld en het zelfvertrouwen van het kind. Het kind voelt zich persoonlijk verantwoordelijk.
wat je dacht te hebben,
is wie je bent wat overblijft.
die er waren
zijn er plekjes in ons hart.
zal de stroom nooit meer
dezelfde weg opgaan.